Արցախի հայաթափման ու բնակչության բռնատեղահանման տարելիցին ընդառաջ արցախցիների մոտ ակտիվացել են տագնապներն ու սթրեսային վիճակները: Իրավիճակի վերապրման համապատկերին շատերի մոտ գլուխ են բարձրացրել հոգեսոմատիկ հիվանդությունները: Արցախցիներն ուղղակիորեն կարիք ունեն հոգեբանական աջակցության, նոր դրական հույզերի ապրման, հոգսերից կտրվելու, ցրվելու եւ պարզապես հանգստանալու: Որքան էլ մղձավանջային թվա իրավիճակը, այնուամենայնիվ ելքեր միշտ էլ կարելի է գտնել թեկուզ ժամանակավոր, … Մանրամասն

Ամեն անգամ Արցախը սրտիս մեջ փայփայած եմ խոսք  գրում։ Ցավախառն են ապրումներս, երբ  խորտակված եմ տեսնում հայրենիքում խաղաղ ապրելու  երազանքները…Հազարավոր   արցախցիների  իրավունքներ խախտվեցին,  երբ  շրջափակման մեջ էինք,  նկուղներում  կուչ եկած,  պատերազմի, բենզինլցակայանի պայթյունի սարսափով, բռնատեղահանության ճանապարհին… Ժամանակի ու տարածության մեջ  երբեմն ինձ մոտ փոխվում է  ես-ի գիտակցումը, ու հայացքս գամվում է մի կետի…  Մտածումներիս խառնարանում  … Մանրամասն

Արցախյան 44-օրյա պատերազմից հետո կազմավորված «Միհր» մշակութային կրթամարզական հասարակական կազմակերպությունը, որն այժմ գործում է Երևանի Այգեձոր փողոցում, 2024թ. օգոստոսի սկզբից Սևանա լճի ափին՝ Շողակաթ գյուղի մոտակայքում, իրականացրեց 4-րդ վրանային ճամբարը: 10 օր «Միհր»-ի սաները՝ ճամբարի համակարգող ու պատասխանատու Գոռ Մանուկյանի ղեկավարությամբ, ակտիվ հանգիստն անցկացրեցին այս գեղատեսիլ վայրում՝ հագեցած առօրյայով: «Միհր»-ը կազմավորման օրվանից  իրականացնում է մեծ … Մանրամասն

Ցավերը տարբեր են լինում, քանի որ տարբեր են նաև դրանք կրող մարդիկ։ Բայց ցավը չունի համեմատության աստիճաններ։ Դու կարող ես գոռալ, կարող ես լուռ կուչ գալ, դրանից ցավն ավելի կամ պակաս չի դառնում։ Հայրենիքի հանդեպ իր ցավոտ սիրո պատմությամբ այս անգամ մեզ հետ համաձայնեց կիսվել խնապատցի Անահիտ ՇԱՀՐԱՄԱՆՅԱՆԸ։ Մասնագիտությամբ տնտեսագետ է։ Աշխատում էր Ասկերանի մշակույթի … Մանրամասն

“Թունելի վերջում միշտ էլ լույս կա՛՛,-արդեն որերորդ անգամ անցնելով Պուշկինի լեռնանցքի թունելով՝ կրկնում եմ մտովի։ Վանաձոր-Ստեփանավան ճանապարհի խորհրդավոր հատվածն է՝ 1830մ երկարւթյամբ ավտոխճուղային թունելը, որը հաճախակի մնալով առանց էլեկտրական լուսավորության՝ բացարձակ խավարի պայմաններում իմ ուղեղում ակամա զուգորդվում է արցախցու կարգավիճակի հետ։ Փակում եմ աչքերս։ Միևնույն է, այդպես էլ եմ զգալու Բազումի լեռնաշղթայի վրա շողացող լուսատուին, … Մանրամասն