Բերդաձոր առաջին անգամ գնացի 1989թ․ օգոստոսի վերջին։ Մարտունու շրջանից 6 հոգի էինք։ Գորիսի օդանավակայանում միացանք մնացած տղաներին, որոնք Բերդաձորի ինքնապաշտպանության խորհրդի(ԲԻԽ) նախագահ Անդրանիկ Հարությունյանի՝ Բերդաձորի Անդոյի հետ էին։ Սկզբում միասին հասանք Ստեփանակերտ, օրեր անց՝ Բերդաձոր։ Իհարկե, բազում վտանգների միջով անցանք։ Բերդաձորի Մեծ Շեն գյուղում մեզ դիմավորեց ԲԻԽ-ի փոխնախագահ Առնո Մկրտչյանը։ Հետագայում բաժանվեցինք ենթաշրջանի մյուս գյուղերում … Մանրամասն
Արցախցիների համար անցնող տարին բարդ էր, հոգսաշատ ու անորոշ ապագայի դառնությամբ լեցուն: Շուտով Ամանոր է: Չնայած ամեն ինչին, այնուամենայնիվ արցախցիները, պահպանելով ավանդույթը, նշելու են նոր տարին, թեկուզ համեստ սեղանի շուրջ, թեկուզ ոչ իրենց տներում: Իսկ թե ինչպես կազմել ճիշտ ճաշացուցակ, որը ոչ միայն վնասակար չէ, խնայողական է, այլեւ՝ համեղ, պարզաբանեցինք զումբա-ֆիթնեսի մարզիչ ու սննդաբան Լաուրա … Մանրամասն
Փրկարար լինելն առաքելություն է եւ մեկ անգամ չէ, որ մեր փրկարարներն ապացուցել են դա իրենց անձնուրաց աշխատանքով, հաճախ էլ նաեւ իրենց առողջության ու կյանքի գնով՝ փրկելով հազարավոր կյանքեր: Նրանց ուժը, նվիրումը, անձնուրացությունը, խիզախությունն ու ստանձնած գործի նկատմամբ պատասխանատվությունը քաղաքացիների ու հայրենիքի անվտանգ առօրյայի ամուր հիմքն են: Այդպիսի պատասխանատու ու իր գործին նվիրված, վստահելի ընկեր ու … Մանրամասն
Մեծ Հայքի Արցախ աշխարհի Վայկունիք գավառի բնակավայրերից է Վակունիսը, որը 20-րդ դարասկզբին հայաթափ էր եղել ու բռնակցվել նորաստեղծ Ադրբեջան կոչվող հանրապետությանը։ 1993թ․ գարնանն ազատագրվեց Արցախը Մայր հայրենիքից անջատող մի ամբողջ հատված՝ Հակարի գետի վերնահովիտն ամբողջությամբ։ Նույն թվականի մարտի 31-ին ազատագրվեց նաև Վակունիսը։ Ազատագրվեց Սիսական գնդի ջոկատներից մեկի հրամանատար Վուրգ Ոսկանյանի և իր 10 մարտիկների նահատակության … Մանրամասն
Մանկությունը Տեղահանում եւ պատերազմ: Ս.Դ.-ն ծնվել է 1984թ. հունվարի 20-ին Խորհրդային Ադրբեջանի Բաքու քաղաքում: 4 տարեկանում ականատես է լինում Բաքվում կազմակերպված հայերի ջարդերին եւ ստիպված լինում պապուտատի, ծնողների ու ավագ եղբոր հետ լքել Բաքուն՝ մազապուրծ փրկվելով մասսայական կոտորածից: Նոր բնակության վայր ընտրելու մի քանի տարբերակներ կային, սակայն պապիկի հորդորով նրանք նախընտրում են ապրել Արցախում, քանի … Մանրամասն
Երևանի Քանաքեռ–Զեյթուն վարչական շրջանում գործող «Հուսո տուն բարեգործական կենտրոն» հիմնադրամում հոկտեմբերի 25-ին տոնական եռուզեռ էր։ 1994 թվականից սկսած՝ յուրաքանչյուր տարի այս բարեգործական կառույցը հոկտեմբերի վերջից մինչև մայիս իրագործում է «Գթության խոհանոց» ծրագիրը։ Ծրագրի շահառուներն են Երևան քաղաքի Քանաքեռ–Զեյթուն, Կենտրոն, Էրեբունի և Նորք–Մարաշ վարչական շրջանների միայնակ թոշակառուները, հաշմանդամություն ունեցող անձինք, առանց ծնողական խնամքի մնացած երեխաները և … Մանրամասն
Անցած տարի Արցախից բռնի տեղահանված մեր հայրենակիցներից շատերն ունեն նյութական աջակցության մեծ խնդիր: Այդ ասպարեզում ջանադիր առումով իր գործունեությունն է շարունակում դեռևս Քաշաթաղի վերաբնակեցման առաջին օրերից կազմավորված «Գուրգեն Մելիքյանի՝ Քաշաթաղի բազմազավակ ընտանիքներին հիմնադրամ»-ը (ԳՄՔԲԸՀ): Մինչ Արցախյան 44-օրյա պատերազմը, հիմնադրամը ծավալուն աջակցություն էր ցուցաբերում Քաշաթաղի շրջանում բնակվող բազմազավակ ընտանիքներին, ինչպես նաև՝ սոցիալապես անապահովներին։ Հիմնադրամը տարիներ շարունակ, … Մանրամասն
«Գուրգեն Մելիքյանի՝ Քաշաթաղի բազմազավակ ընտանիքների հիմնադրամի» կատարած գործունեության մասին Արցախում, հատկապես Քաշաթաղի շրջանում, շատ եմ անդրադարձել։ Հիմնադրամն այսօր էլ, իր գործադիր տնօրենի՝ ԵՊՀ արևելագիտության ֆակուլտետի նախկին դեկան, Բերձորի պատվավոր քաղաքացի, Արցախյան ազատամարտին մեծ աջակցություն ցուցաբերած պրոֆեսոր Գուրգեն Մելիքյանի գլխավորությամբ, շարունակում է աջակցել տեղահանված արցախցիներին։ Արցախյան 44-օրյա պատերազմից հետո Քաշաթաղի շրջկենտրոն Բերձորում, հարևան Ներքին Սուս և … Մանրամասն
50 տարիների ընթացքում անհնարին թվացող ցանկալի հանդիպումը կուրսեցիներով օրեցօր դառնում էր հնարավոր, ու մենք սրտատրոփ այդ հանդիպմանն էինք սպասում։ Արցախի բռնի տեղահանումից հետո ավելի շատ սկսեցինք իրար փնտրել ու կարողացանք կապ հաստատել։ 2020 թվականից հետո, երբ Քարվաճառն էլ նվիրեցին թշնամուն, ոմանք մնացին Հայաստանում, որոշներն էլ սփռվեցին օտար ափերում /հայի բախտ․․․/։ Քոչվորները եկան, թալանելով տիրոջ իրավունք … Մանրամասն
Մեկ տարի է անցել 2023-ի սեպտեմբերի 19-ի դաժան մարտերից եւ դրան հաջորդած դժբախտություններից մեկից, որ պատուհասեց արցախցիներին. Ստեփանակերտ-Ասկերան ճանապարհի հարակից տարածքում գտնվող բենզինի պահեստում պայթյուն տեղի ունեցավ, որին զոհ դարձան նույնքան մարդիկ, որքան մեկօրյա պատերազմի ժամանակ: Սեպտեմբերի 25-ը դարձավ արցախցիների սեւ օրերից մեկը եւ ավելացավ սեպտեմբերյան չարաբաստիկ դեպքերի ցուցակում: Իսկ պայթյունից հրաշքով փրկվածների համար այդ … Մանրամասն