Վերջին առնվազն երկու տասնամյակներին Արցախի այայի լավագույն կերպավորողն էր։ Գեղեցիկ այա էր ոչ միայն արտաքին տեսքով, այլև արցախյան բարբառի ճոխ վերարտադրությամբ, ավանդական շարժուձևի անթերի մատուցմամբ, ինչը նահապետական շուք էր տալիս նրան։
Քանի՜ բեմերից է հնչել նրա արցախականչ երգը, հարսանիքներին քանի՜ երիտասարդ զույգերի է այայի օրհնանք տվել․․․ Անահիտ Հովսեփյանին շատերն էին ճանաչում, և ամեն մեկի մոտ նա հարգանքի ու հիացմունքի նշխար ուներ։ Անշուշտ, Անահիտ-այայի կարիքը երկար ժամանակ մենք դեռ կզգանք, որովհետև նրա կերպարի մեջ Արցախն էինք տեսնում և հավաքական հայրենադարձի մեր հավատը։
Թող լուսեղեն լինի նրա երկնային ճամփան: <<ԼՈՒՍԱՐԱՐ>>